تصویب و تخطیه

تَصْویب وَ تَخْطَئه
اصطلاحی در اصول فقه. بنابر آن حکم الله در هر مسئله ای در واقع یکی است و استنباطات صاحب نظران در یک مسئله اگر خلاف واقع باشد، مادام که علم به خطای آن نباشد لازم الرعایه است، که آن را تخطئه (خطاانگاری) گویند. در مقابل تخطئه، تصویب (درست انگاری) است که می گوید: حکم الله همان چیزی است که فقیه استنباط می کند و خارج از آن حکمی نیست. از این نظر تصوّر خطا و اشتباه مردود است. امامیه قائل به تخطئه و اهل سنّت قائل به تصویب اند. پیروان تصویب را مُصَوِّبه و پیروان تخطئه را مُخَطِّئه گویند.