تصویب نامه انجمن های ایالتی و ولایتی در دوره نخست مجلس شورای ملی به منظور تشکیل انجمن های ایالات و ولایات به تاریخ اول خرداد ۱۲۸۶ هجری خورشیدی، در ۱۲۲ ماده به تصویب رسیده بود. از اواسط سال ۱۲۸۵ هجری خورشیدی، این انجمن های رسمی در ایالتی و ولایتی به وجود آمدند و تا اواخر سال ۱۲۹۰ هجری خورشیدی، همزمان با اتمام حجت روسیه و انحلال مجلس دوم بساط این نهاد مولود مشروطه برچیده شد. دولت اسدالله علم، نخست وزیر وقت ایران در ۱۶ مهرماه سال ۱۳۴۱ خورشیدی ( ۱۹۶۳ میلادی ) لایحه انجمن های ایالتی و ولایتی را تصویب کرد. در این مصوبه، شرط مسلمان بودن از شرایط انتخاب کنندگان و انتخاب شوندگان حذف شده بود، انتخاب شوندگان می توانستند در مراسم تحلیف به یک کتاب آسمانی و نه ضرورتاً قرآن سوگند بخورند و در شرایط انتخاب کنندگان و انتخاب شوندگان، منعی برای زنان در نظر گرفته نشده بود.
... [مشاهده متن کامل]
این لایحه بلافاصله با واکنش به شدت منفی روحانیون و اقشار مذهبی مواجه شد. شماری از روحانیون از جمله سید محمدکاظم شریعتمداری، سید محمدهادی میلانی و سید محمدرضا گلپایگانی و در رأس آنان سید روح الله خمینی با این لایحه و به ویژه دادن حق رای و انتخاب به زنان به شدت مخالفت کردند.
روح الله خمینی در ۱۷ مهر ۱۳۴۱ تلگرافی به محمدرضا پهلوی فرستاد و در آن به مفاد تصویب نامه اعتراض کرد.
با بی اعتنایی حکومت به این اعتراض ها، خمینی در یک سخنرانی عمومی پا را فراتر گذاشت و از افزایش حضور اجتماعی زنان انتقاد کرد. او گفت:
حساب کنید چه کرده اید؟ زن ها را وارد کردید در ادارات؛ ببینید در هر اداره ای که وارد شدند، آن اداره فلج شد. فعلاً محدود است؛ علما می گویند توسعه ندهید؛ به استان ها نفرستید. زن اگر وارد دستگاهی شد، اوضاع را به هم می زند؛ می خواهید استقلالتان را زن ها تأمین کنند؟! کسانی که شما از آنها تقلید می کنید، دارند به آسمان می پرند، شما به زن ها ورمی روید؟
اعتراض روحانیون تا آنجا بالا گرفت که سرانجام اسدالله علم ناگزیر شد در دهم آذرماه، یعنی در کمتر از دو ماه، اعلام کند که لایحه انجمن های ایالتی و ولایتی اجرا نخواهد شد.
روز شانزده مهرماه ۱۳۴۱ روزنامه های اطلاعات و کیهان روزنامه های عصر تهران با تیتر درشت خبر دادند که:
«طبق لایحهٔ انجمن های ایالتی و ولایتی که در هیئت دولت به تصویب رسید و امروزمنتشر شد، به زنان حق رای داده شده است». در این تصویب نامه قید اسلام از شرایط انتخاب کنندگان و انتخاب شوندگان برداشته شده و در مراسم سوگند به امانت و صداقت به جای قرآن، کتاب آسمانی آورده شده است.
... [مشاهده متن کامل]
این لایحه بلافاصله با واکنش به شدت منفی روحانیون و اقشار مذهبی مواجه شد. شماری از روحانیون از جمله سید محمدکاظم شریعتمداری، سید محمدهادی میلانی و سید محمدرضا گلپایگانی و در رأس آنان سید روح الله خمینی با این لایحه و به ویژه دادن حق رای و انتخاب به زنان به شدت مخالفت کردند.
روح الله خمینی در ۱۷ مهر ۱۳۴۱ تلگرافی به محمدرضا پهلوی فرستاد و در آن به مفاد تصویب نامه اعتراض کرد.
با بی اعتنایی حکومت به این اعتراض ها، خمینی در یک سخنرانی عمومی پا را فراتر گذاشت و از افزایش حضور اجتماعی زنان انتقاد کرد. او گفت:
حساب کنید چه کرده اید؟ زن ها را وارد کردید در ادارات؛ ببینید در هر اداره ای که وارد شدند، آن اداره فلج شد. فعلاً محدود است؛ علما می گویند توسعه ندهید؛ به استان ها نفرستید. زن اگر وارد دستگاهی شد، اوضاع را به هم می زند؛ می خواهید استقلالتان را زن ها تأمین کنند؟! کسانی که شما از آنها تقلید می کنید، دارند به آسمان می پرند، شما به زن ها ورمی روید؟
اعتراض روحانیون تا آنجا بالا گرفت که سرانجام اسدالله علم ناگزیر شد در دهم آذرماه، یعنی در کمتر از دو ماه، اعلام کند که لایحه انجمن های ایالتی و ولایتی اجرا نخواهد شد.
روز شانزده مهرماه ۱۳۴۱ روزنامه های اطلاعات و کیهان روزنامه های عصر تهران با تیتر درشت خبر دادند که:
«طبق لایحهٔ انجمن های ایالتی و ولایتی که در هیئت دولت به تصویب رسید و امروزمنتشر شد، به زنان حق رای داده شده است». در این تصویب نامه قید اسلام از شرایط انتخاب کنندگان و انتخاب شوندگان برداشته شده و در مراسم سوگند به امانت و صداقت به جای قرآن، کتاب آسمانی آورده شده است.