تصوک

لغت نامه دهخدا

تصوک. [ ت َ ص َوْ وُ ] ( ع مص ) آلوده شدن به سرگین خود. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس