تصندل

لغت نامه دهخدا

تصندل. [ ت َ ص َ دُ ] ( ع مص ) سخن گفتن با زنان و عشقبازی کردن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). تغزل با زنان. ( از قطر المحیط ).

پیشنهاد کاربران

بپرس