تصمیت

لغت نامه دهخدا

تصمیت. [ ت َ ] ( ع مص ) خاموش کردن. ( تاج المصادر بیهقی ). خاموش بودن و خاموش گردانیدن. لازم و متعدی است. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس