تصقیع

لغت نامه دهخدا

تصقیع. [ ت َ ] ( ع مص ) سوگند خوردن برای کسی به چیزی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس