تصریم

لغت نامه دهخدا

تصریم. [ ت َ ] ( ع مص ) منقطع کردن شیر به علاج. ( تاج المصادر بیهقی ). سر پستان ناقه بریدن تا شیر منقطع و خشک گردد. ( منتهی الارب )( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || از بن بریدن درخت را. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || پاره پاره کردن رسن و جز آن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس