تصتیم

لغت نامه دهخدا

تصتیم. [ ت َ ] ( ع مص ) تمام کردن و استوار کردن. ( تاج المصادر بیهقی ). تمام کردن چیزی و استوار کردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). تکمیل کردن چیزی. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس