تصائی

لغت نامه دهخدا

تصائی. [ ت َ ] ( ع مص ) بانگ کردن و آواز نمودن چوزه. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به تصئی شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس