تشویر کشیدن. [ ت َش ْ ک َ دَ] ( مص مرکب ) خجلت کشیدن. شرمساری بردن : در خلقتم اوستاد تقدیرجز کن نکشید هیچ تشویر.واله هروی ( از آنندراج ) ( از بهار عجم ).و رجوع به تشویر شود.