تشوید

لغت نامه دهخدا

تشوید. [ ت َش ْ ] ( ع مص ) برآمدن آفتاب و بلند شدن آن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). تشود. برآمدن آفتاب. ( از اقرب الموارد ). و رجوع به تشود شود.

فرهنگ معین

(تَ ) [ ع . ] (مص ل . ) برآمدن آفتاب .

پیشنهاد کاربران

بپرس