تشویب

لغت نامه دهخدا

تشویب. [ ت َش ْ ] ( ع مص ) نرم راندن. || دفع کردن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ): شوب عنه ؛ دافع و نضح عنه فلم یبالغ. ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس