تشوک

لغت نامه دهخدا

تشؤک. [ ت َ ش ءْ ءُ ] ( ع مص ) باخار شدن.( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ). رجوع به تشویک شود.

با خار شدن

آتشین، تندخو، خشمگین، ناآرام