تشهیر

/taShir/

لغت نامه دهخدا

تشهیر. [ ت َ ] ( ع مص ) آشکارا کردن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || رسوا کردن کسی را.( از اقرب الموارد ). شهرت دادن رسوایی کسی را چنانکه کسی را بر خر سوار کرده بشهر گردانیدن. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ). || شمشیر برکشیدن از نیام وبرداشتن آن بر مردم یا عام است. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). شمشیر از نیام برکشیدن. ( آنندراج ). برکشیدن شمشیر و برداشتن آن بر مردم. ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

( مصدر ) ۱- شهره کردن مشهور کردن . ۲- رسواکردن .

فرهنگ معین

(تَ ) [ ع . ] (مص م . ) ۱ - مشهور کردن . ۲ - رسوا کردن .

فرهنگ عمید

۱. مشهور کردن، شهره کردن.
۲. رسوایی کسی را شهرت دادن، رسوا ساختن.

دانشنامه آزاد فارسی

تَشْهیر
غاری در جادۀ ملایر واقع در استان همدان. به دلیل ساختار زمین شناختی همدان، غارهای فراوانی در آن وجود دارد که غار تشهیر نیز به سبب ویژگی های خاص خود می تواند به عنوان یکی از مناطق سیاحتی و آموزشی در عرصۀ غارنوردی و غارشناسی مورد استفاده قرار گیرد.
wikijoo: تشهیر

پیشنهاد کاربران

رسوا ساختن
رییس مجلس شورای اسلامی با اشاره به تذکرش در جلسه شورای عالی امنیت ملی پیرامون موضوع مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی گیلان تاکید کرد: تشهیر این موضوع در صورت اثبات نیازمند حکم قاضی است.

بپرس