تشنه چشم

لغت نامه دهخدا

تشنه چشم. [ ت ِ ن َ / ن ِ چ َ / چ ِ ] ( ص مرکب ) حریص. آزمند :
تشنه چشم افتاده است آیینه اسکندری
ورنه آب زندگانی دل سیاهی بیش نیست.
صائب ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

حریص آزمند

پیشنهاد کاربران

بپرس