تشنه دل. [ ت ِ ن َ / ن ِ دِ ] ( ص مرکب ) بمعنی تشنه جگر است که کنایه از اشتیاق باشد. ( برهان ). تشنه جگر. ( مجموعه مترادفات ) ( ناظم الاطباء ) : خاقانیا نه تشنه دلانند زیر خاک کاریز دیده بی نم خونین چه مانده ای.خاقانی.به شیران مده نوشداروی معنی ز تشنه دلان ناشتایی طلب کن.خاقانی.از تو نشایدکه بدین سان روم تشنه دل از چشمه حیوان روم.امیرخسرو ( از آنندراج ).