تشنه جگر. [ ت ِ ن َ / ن ِ ج ِ گ َ ] ( ص مرکب ) کنایه از اشتیاق باشد. ( برهان ). کسی که اشتیاق چیزی را داشته باشد. ( ناظم الاطباء ). تشنه دل. کنایه از مشتاق است. ( انجمن آرا ) : تشنه جگر و غریق آبیم شب کور و ندیم آفتابیم.
نظامی.
ای که از آب عقیق تو فلک سرسبز است نیست انصاف بر این تشنه جگر خندیدن.
صائب ( از آنندراج ).
صبر کن بر نفس گرم خود ای تشنه جگر که چو دل آب شود، چشمه حیوان گردد.