تشنۀ تهرانی، محمدتقی (مراغه ۱۲۱۰ـ همدان پس از ۱۲۶۴ق)
شاعر ایرانی. پیشۀ کلاه دوزی داشت. چون قصایدی در مدح فتح علی شاه قاجار سرود، به دربار تهران فراخوانده شد و از شاه لقب خانی گرفت. در هجاگویی و برخورد مطایبه آمیز با رویدادها زبانی تلخ و گزنده داشت. پس از شکست ایران از روسیه چون بسیاری از امرای سپاه را هجو گفت، از بیم جان به کرمان و از آن جا به عتبات عراق رفت و تا ۱۲۶۴ق در عراق بود و در حملۀ وهابیان به کربلا و تعرض ایشان زخمی شـد. در آغاز پادشاهی ناصرالدین شاه قاجار به ایران بازگشت و در قصیده ای میرزا تقی خان امیرکبیر را مدح کرد.
شاعر ایرانی. پیشۀ کلاه دوزی داشت. چون قصایدی در مدح فتح علی شاه قاجار سرود، به دربار تهران فراخوانده شد و از شاه لقب خانی گرفت. در هجاگویی و برخورد مطایبه آمیز با رویدادها زبانی تلخ و گزنده داشت. پس از شکست ایران از روسیه چون بسیاری از امرای سپاه را هجو گفت، از بیم جان به کرمان و از آن جا به عتبات عراق رفت و تا ۱۲۶۴ق در عراق بود و در حملۀ وهابیان به کربلا و تعرض ایشان زخمی شـد. در آغاز پادشاهی ناصرالدین شاه قاجار به ایران بازگشت و در قصیده ای میرزا تقی خان امیرکبیر را مدح کرد.