تشمز

لغت نامه دهخدا

تشمز. [ ت َ ش َم ْ م ُ ] ( ع مص ) برگردیدن گونه روی کسی و ترنجیدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). تمعر و تقبض روی. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس