تشریر

لغت نامه دهخدا

تشریر. [ ت َ ] ( ع مص ) به آفتاب خشک کردن. ( تاج المصادر بیهقی ). به آفتاب نهادن چیزی را تاخشک شود. || مشهور و معروف کردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس