تشخیص اچ آی وی/ایدز. آزمایش HIV جهت تشخیص ویروس اچ آی وی، ویروسی که عامل ایدز انجام می شوند و می توانند میزان پادتن، پادگن یا آران ای را شناسایی کنند.
بیماری ایدز و HIV با توجه بروز علایم و نشانه های بیمار، از طریق آزمایش و بررسی آن در آزمایشگاه تشخیص داده می شود. [ ۲] آزمایش HIV به همه کسانی که در معرض خطر قرار دارند توصیه می شود، که شامل هر فرد مبتلا به هر نوع بیماری آمیزشی است می شود. در بسیاری از مناطق دنیا، یک سوم حاملان HIV زمانی متوجه می شوند که در مرحله پیشرفته ای از این بیماری هستند و AIDS یا نقص شدید دستگاه ایمنی آشکار می شود.
پس از گذشت سه ماه[ ۳] از رفتار پرخطر یا رویدادی که مشکوک به انتقال ویروس به بدن فرد است، اگر نتیجهٔ آزمایش او منفی باشد، می توان به طور قطعی به عدم آلودگی او به ویروس اچ آی وی اطمینان یافت. یعنی باید سه ماه پس از رفتار پرخطر یا رویداد خطرزا، آزمایش داد تا نتیجهٔ منفی اطمینان آور باشد. آزمایش انجام شده سه ماه پس از رفتار یا رویداد پرخطر نیز تا حد زیادی اطمینان آور است. دربارهٔ این ویژگی تشخیص اچ آی وی/ایدز، مدت زمان سه[ ۳] ماهه پس از آخرین رفتار یا رویداد پرخطر مد نظر است، یعنی باید رفتار پرخطر کنار گذاشته شود و رویداد پرخطر دیگری رخ ندهد و سه[ ۳] ماه پس از آخرین رفتار یا رویداد پرخطر، آزمایش انجام شود. مدت زمانی را که ویروس به بدن شخص وارد شده اما به دلیل آن که مقدار کافی پادتن یا همان انتی بادی از گلوبولهای سفید ( سلولهای دفاعی ) در خون شخص ترشح نشده، نتایج آزمایش ممکن است منفی باشد، که اصطلاحاً دوره نهفتگی یا "window period" می نامند. به عبارت دیگر: ممکن است شخص مبتلا باشد ولی بعلت تولید ناکافی انتی بادی، ازمایش هنوز مثبت نشده باشد. لذا جهت اطمینان، ازمایش را سه ماه دیگر تکرار کنید. [ ۴] [ ۵] [ ۶] [ ۷] [ ۸]
به طور کلی برای تشخیص ابتلا به اچ آی وی/ایدز، سه گروه اصلی آزمایش وجود دارد. این سه نوع عبارتند از آزمون آنتی بادی ( پادتن ) ، آزمون آنتی ژن و آزمون سنجش مقدار. در آزمون آنتی بادی، وجود آنتی بادی یا پادتن تولید شده و ترشح شده در خون توسط گلبول های سفید دستگاه ایمنی بررسی می شود. در آزمون آنتی ژن، خون از نظر حضور خود ویروس مورد بررسی قرار می گیرد. آزمایش آنتی بادی یا پادتن دو گونهٔ اصلی است که عبارتند از الایزا ( Elisa ) و وسترن بلات ( Western blolt ) . اگر در آزمایش الایزا، نتیجهٔ مثبت به دست آید، برای اطمینان و نتیجهٔ قطعی، باید آزمون وسترن بلات هم انجام شود. در مجموعهٔ آزمایش های آنتی بادی، آزمایش سریع یا رپید تست ( Rapid test ) نیز وجود دارد که نتیجهٔ آن در ۱۰ تا ۲۰ دقیقه آماده می شود و برای اطمینان، باید د وبار انجام شود یک نتیجهٔ مثبت یا منفی، دو بار به دست آید. آزمایش های آنتی ژن نیز دو گروه هستند: RT - PCR و P24. آزمایش پی سی ار، ژنوم ویروس در خون فرد را مورد بررسی قرار می دهد و اندکی گران تر است و امکان جواب کاذب نیز در آن وجود دارد. [ ۹] [ ۱۰] [ ۱۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبیماری ایدز و HIV با توجه بروز علایم و نشانه های بیمار، از طریق آزمایش و بررسی آن در آزمایشگاه تشخیص داده می شود. [ ۲] آزمایش HIV به همه کسانی که در معرض خطر قرار دارند توصیه می شود، که شامل هر فرد مبتلا به هر نوع بیماری آمیزشی است می شود. در بسیاری از مناطق دنیا، یک سوم حاملان HIV زمانی متوجه می شوند که در مرحله پیشرفته ای از این بیماری هستند و AIDS یا نقص شدید دستگاه ایمنی آشکار می شود.
پس از گذشت سه ماه[ ۳] از رفتار پرخطر یا رویدادی که مشکوک به انتقال ویروس به بدن فرد است، اگر نتیجهٔ آزمایش او منفی باشد، می توان به طور قطعی به عدم آلودگی او به ویروس اچ آی وی اطمینان یافت. یعنی باید سه ماه پس از رفتار پرخطر یا رویداد خطرزا، آزمایش داد تا نتیجهٔ منفی اطمینان آور باشد. آزمایش انجام شده سه ماه پس از رفتار یا رویداد پرخطر نیز تا حد زیادی اطمینان آور است. دربارهٔ این ویژگی تشخیص اچ آی وی/ایدز، مدت زمان سه[ ۳] ماهه پس از آخرین رفتار یا رویداد پرخطر مد نظر است، یعنی باید رفتار پرخطر کنار گذاشته شود و رویداد پرخطر دیگری رخ ندهد و سه[ ۳] ماه پس از آخرین رفتار یا رویداد پرخطر، آزمایش انجام شود. مدت زمانی را که ویروس به بدن شخص وارد شده اما به دلیل آن که مقدار کافی پادتن یا همان انتی بادی از گلوبولهای سفید ( سلولهای دفاعی ) در خون شخص ترشح نشده، نتایج آزمایش ممکن است منفی باشد، که اصطلاحاً دوره نهفتگی یا "window period" می نامند. به عبارت دیگر: ممکن است شخص مبتلا باشد ولی بعلت تولید ناکافی انتی بادی، ازمایش هنوز مثبت نشده باشد. لذا جهت اطمینان، ازمایش را سه ماه دیگر تکرار کنید. [ ۴] [ ۵] [ ۶] [ ۷] [ ۸]
به طور کلی برای تشخیص ابتلا به اچ آی وی/ایدز، سه گروه اصلی آزمایش وجود دارد. این سه نوع عبارتند از آزمون آنتی بادی ( پادتن ) ، آزمون آنتی ژن و آزمون سنجش مقدار. در آزمون آنتی بادی، وجود آنتی بادی یا پادتن تولید شده و ترشح شده در خون توسط گلبول های سفید دستگاه ایمنی بررسی می شود. در آزمون آنتی ژن، خون از نظر حضور خود ویروس مورد بررسی قرار می گیرد. آزمایش آنتی بادی یا پادتن دو گونهٔ اصلی است که عبارتند از الایزا ( Elisa ) و وسترن بلات ( Western blolt ) . اگر در آزمایش الایزا، نتیجهٔ مثبت به دست آید، برای اطمینان و نتیجهٔ قطعی، باید آزمون وسترن بلات هم انجام شود. در مجموعهٔ آزمایش های آنتی بادی، آزمایش سریع یا رپید تست ( Rapid test ) نیز وجود دارد که نتیجهٔ آن در ۱۰ تا ۲۰ دقیقه آماده می شود و برای اطمینان، باید د وبار انجام شود یک نتیجهٔ مثبت یا منفی، دو بار به دست آید. آزمایش های آنتی ژن نیز دو گروه هستند: RT - PCR و P24. آزمایش پی سی ار، ژنوم ویروس در خون فرد را مورد بررسی قرار می دهد و اندکی گران تر است و امکان جواب کاذب نیز در آن وجود دارد. [ ۹] [ ۱۰] [ ۱۱]
wiki: تشخیص اچ آی وی/ایدز