تشت زرین. [ ت َ ت ِ زَرْ ری ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از خورشید است. ( برهان ) ( آنندراج ). تشت زر. آفتاب. ( فرهنگ رشیدی ) ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تشت زر و تشت آسمان شود.
