تشت زدن. [ ت َ زَ دَ ] ( مص مرکب ) کنایه از گرفتن آفتاب و ماه بود. ( انجمن آرا ). کوفتن مس و جز آن به هنگام گرفتن ماه و آفتاب و این رسم ولایت است و درهندوستان هنگام آبله برآوردن کودک اگر رعد و برق درخروش آید، همین عمل میکنند. ( آنندراج ) : روی تو چو ماه است و مرا سینه چو تشت من تشت همی زنم که مه بگرفته.