تشبر. [ ت َ ش َب ْ ب ُ ] ( ع مص ) بزرگ شدن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). مطاوعه تشبیر؛ بمعنی تعظیم. ( از متن اللغة ). تعظم ، یقال : شبَّره فتشبَّر؛ ای عظَّمه ُ فتعظَّم. ( اقرب الموارد ) ( از المنجد ).
