تشایع

لغت نامه دهخدا

تشایع. [ ت َ ی ُ ] ( ع مص ) همدیگر شریک شدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). همدیگر شریک شدن در خانه. || توافق بر کاری. || پراکنده شدن. ( از اقرب الموارد ) ( از المنجد ). || خود را شیعی نمودن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس