تشازر

لغت نامه دهخدا

تشازر. [ ت َ زُ ] ( ع مص ) همدیگر نظر کردن به دنبال چشم. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). همدیگر را بدنبال چشم نظر کردن ( ناظم الاطباء ). یکدیگر را بانظر عداوت و بغض نگریستن. ( از متن اللغة ). یکدیگر رابا گوشه چشم نگریستن. ( از اقرب الموارد ). یکدیگر با گوشه چشم با اعراض و غضب نگریستن. ( از المنجد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس