تشارین. [ ت َ ] ( ع اِ ) ج ِ تشرین. ( المنجد ). و رجوع به تشرین شود. || کلمه ای است که بر فصل خریف ( پاییز ) دلالت کند. ( از المنجد ). || در نزد مردم برگ درخت توت است که در این دو ماه ( تشرین اول و تشرین دوم ) از درخت چیده و بمصرف تغذیه گاو و غیره رسانند. ( از المنجد ).
