تسیکلون ـ بی

دانشنامه آزاد فارسی

تِسیکْلون ـ بی (Zyklon-B)
نوعی گاز سمی، که نازی ها در اردوگاه های نابودی به کار می بردند. از ترکیبات سیانور است، که نخست به منزلۀ یک مادّه ضدعفونی در دهۀ ۱۹۲۰ ساختند؛ ترکیبی بلوری شکل بود که وقتی در معرض هوا قرار می گرفت گاز سیانور هیدروژن آ‎زاد می کرد. نخستین بار در برنامۀ «کشتن از روی ترحم» (۱۹۳۹) نازی ها از آن استفاده کردند، که قصد آنان پاکسازی آلمان از بیماران روانی، معلولان علاج ناپذیر، و دیگر «عناصر نامطلوب»، بود. این زندانیان را وادار می کردند زیر دوش حمام بروند و سپس گاز تسیکلون ـ بی را از طریق دوش در داخل حمام پخش می کردند، که ظرف چند دقیقه آنان را می کشت. پس از برپایی اردوگاه های نابودی در جنگ جهانی دوم، این کار روشی استاندارد برای کشتار زندانیان در اردوگاه ها شد و بسیاری با آن کشته شدند. دکتر برونو تش، مبتکر این روش را، به جرم تولید و عرضۀ این مادّه در اردوگاه ها، به جنایات جنگی محکوم و اعدام کردند.

پیشنهاد کاربران

بپرس