تسیطل. [ ت َ س َ طُ ] ( ع مص ) تنها و بی هیچ چیز بودن : جاء یتسیطل ؛ اذا جاء وحده و لیس معه ُ شی ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ) ( از متن اللغة ) ( از المنجد ).
