تسیدن. [ ت ِ دَ ] ( مص ) رها کردن حیوان هوای گنده معده را از فرود سوی با آوازی. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ).گویا لهجه ای در کلمه چُسیدن باشد که بی آواز است.
