تسکابن

لغت نامه دهخدا

تسکابن. [ ت ُ ب ُ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان بالا خیابان که در بخش مرکزی شهرستان آمل و 13 هزارگزی شوسه آمل به لاریجان قرار دارد. دشتی معتدل و مرطوب است. و 315 تن سکنه دارد. آب آن از تجرود هراز و محصول آنجابرنج و مختصری غله و لبنیات است. شغل اهالی زراعت وگله داری و صنایع دستی زنان شال بافی است. راه مالرودارد و عده ای از سکنه آنجا در تابستان به ییلاق کمربن میروند. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3 ). و رجوع به سفرنامه مازندران رابینو بخش انگلیسی ص 114 شود.

گویش مازنی

/teskaa ben/ از توابع لیتکوه آمل

پیشنهاد کاربران

بپرس