تسویف

امروز و فردا می نماید و به خیال خود باید هنوز جوانی کند، گاه در وصیت کردن دچار تسویف می شود و گمان می کند زود است، تا این که مرگ سراغش می آید و می میرد در حالی که وصیتی ندارد. بدترین تسویف، در تاخیر انداختن توبه است و ضرربارترین آن زمانی که سحرگاهان فرشته او را برای نماز شب می خواند، او بر می خیزد و می گوید: وقت هست بگذار کمی بخوابم و تا طلوع آفتاب خواب می ماند.