( تسمعة ) تسمعة.[ ت َ م ِ ع َ ] ( ع مص ) تسمیع. ( منتهی الارب ). تشبیع کردن و تشهیر نمودن و منتشرکردن ذکر کسی. || شنوانیدن آواز کسی را. || برداشتن گمنامی از کسی. ( ناظم الاطباء ).و رجوع به تسمیع در همین لغت نامه شود. || ( ع اِ ) شنوایی. فعلته تسمعتک و تسمعة لک یعنی کردم آنرا تا بشنوی. ( منتهی الارب ) ( از متن اللغة ) ( از اقرب الموارد ) ( از المنجد ). مردم تسمیعة گویند. ( از متن اللغة ). فعلته تسمعتک ، کردم آنرا برای شنوایی تو یعنی تا بشنوی و کذلک فعلته تسمعة لک. ( ناظم الاطباء ).
