تسلیه الفؤاد فی بیان الموت و المعاد

[ویکی نور] تسلیة الفؤاد فی بیان الموت و المعاد، اثر سید عبدالله شبر در احوال انسان به هنگام مرگ عالم قبر برزخ بهشت و جهنم است که به زبان عربی فصیح تألیف شده است. انگیزه تألیف، مصنف درصدد تهیه و تنظیم کتابی بوده است که بتواند دل های زنگارزده را به سوی جایگاه ابدی متوجه سازد.
کتاب در عین این که مستدل و متقن بحث کرده، بیشتر جنبۀ تربیتی و اخلاقی دارد. حتی خود ایشان فصلی را تحت عنوان «فیه نصائح» آورده اند، مصنف سعی کرده اند تمامی مطالب احوال انسان از مرگ تا جایگاهش در بهشت یا جهنم را جمع آوری کنند.
روش کلی و طریقه وارد شدن ایشان در هر مبحثی بدین ترتیب است که در ابتدای هر فصلی آیات و سپس روایات تفسیرشان را ذکر می کند، کتاب 38 فصل دارد و در آخر فهرست مصادر و محتویات ذکر شده است که مهم ترین آنها عبارتند از: 1. کراهت طلب مرگ و شدت آن 2. سکرات مرگ 3. احتضار 4. جایگاه ارواح مؤمنین 5. کیفیت حشر 6. میزان 7. شفاعت 8. خالدین جهنم.
هدف مؤلف تفسیر کامل آیات و روایات نیست بدین جهت فقط بحث روایی می کنند و کمتر از مباحث عقلی استفاده می کنند، ایشان نظریات خود را کمتر آورده اند و در حقیقت با همان متن آیات و روایات عقیده خودشان را هم بیان می کنند، از آنجا که مباحث کتاب مربوط به عالم مرگ است و سئوالات زیادی در این مورد مطرح است، مصنف صرفا به مباحث نقلی اکتفا کرده اند. ایشان از عناوین زیر جهت ارائه مطالبشان استفاده کرده اند «کشف، ایضاح، بیان، تحقیق، موعظة» که محتوی بررسی مطالب، ذکر اختلاف اقوال و رفع منافات بین ظواهر اخبار و مباحث عقلی، جواب شبهات، رفع ابهام در لغات معرفی اعلام، مباحث ادبی و نکات اخلاقی می باشد.
معرفی نسخه، توسط مؤسسه اعلمی واقع در بیروت با تصحیح علاءالدین اعلمی برای اولین بار در سال 1415ق - 1995م به چاپ رسیده است.