تسلیم ژاپن

تسلیم امپراتوری ژاپن توسط هیروهیتو در ۱۵ اوت اعلام شد و به طور رسمی در ۲ سپتامبر ۱۹۴۵ به امضا درآمد و خصومت های جنگ جهانی دوم را به پایان رساند. در اواخر ژوئیه سال ۱۹۴۵، نیروی دریایی امپراتوری ژاپن در دفع حملات توفیقی نداشت و حمله متفقین به ژاپن قریب الوقوع بود. امپراتوری بریتانیا، چین و ایالات متحده خواستار تسلیم بی قید و شرط نیروهای مسلح ژاپن در اعلامیه پوتسدام در تاریخ ۲۶ ژوئیه ۱۹۴۵ شدند و اظهار داشتند که در غیر این صورت «نابودی سریع و حتمی» خواهد بود. ژاپن که به صورت علنی اعلام کرده بود تا پایان تلخ خودش حاضر به جنگ است، در پس پرده رهبران این کشور ( شورای عالی جهت گیری جنگ، که به عنوان «شش بزرگ» نیز شناخته می شدند ) به طور محرمانه با شوروی مشغول رایزنی بودند تا با شرایط مطلوب تری اقدام به پذیرش صلح کنند. شوروی علی رغم اینکه در ظاهر سطحی از روابط دیپلماتیک را با ژاپنی ها حفظ کرده بود و اظهار می کرد که بنای میانجی گری دارد اما در خفا بابت قول هایی که در کنفرانس یالتا به ایالات متحده و انگلیس داده بود مشغول آماده شدن برای حمله به نیروهای ژاپن در منچوری و کره جنوبی بود.
در ۶ اوت سال ۱۹۴۵، ساعت ۸:۱۵ صبح به وقت محلی، ایالات متحده یک بمب اتمی را بر فراز شهر ژاپن هیروشیما منفجر کرد. شانزده ساعت بعد، رئیس جمهور آمریکا هری اس. ترومن دوباره خواستار تسلیم ژاپن شد و به آنها هشدار داد که «انتظار بارانی از ویرانی از آسمان را داشته باشید، چنان که گویی هیچ وقت روی زمین وجود نداشتید. » اواخر عصر روز ۸ اوت ۱۹۴۵ مطابق توافق نامه یالتا، شوروی با نقض پیمان بی طرفی اتحاد جماهیر شوروی و ژاپن، به ژاپن اعلان جنگ داد، و به اندکی پس از نیمه شب در ۹ اوت ۱۹۴۵، به حکومت دست نشانده ژاپن در منچوری حمله کرد. ساعاتی بعد، ایالات متحده بمب اتمی دوم را، این بار در شهر ژاپن ناگاساکی استفاده نمود. در پی این وقایع، امپراتور هیروهیتو مداخله کرد و به شورای عالی تصمیم گیری جنگ دستور داد شرایطی را که متفقین در اعلامیه پوتسدام برای پایان دادن به جنگ تعیین کرده بودند بپذیرد. در ۱۵ اوت امپراتور هیروهیتو پس از چندین روز مذاکرات پشت پرده و کودتای ناکام ، در یک سخنرانی ضبط شده رادیویی به سراسر کشور اعلام کرد که امپراتوری برابر متفقین تسلیم شده است. ارائه داد.
در ۲۸ اوت اشغال ژاپن به رهبری فرماندهی عالی قدرتهای متفقین آغاز شد. مراسم تسلیم در تاریخ ۲ سپتامبر، بر روی کشتی جنگی نیروی دریایی ایالات متحده یواس اس میزوری برگزار شد، که در آن مقامات دولت ژاپن قرارداد تسلیم ژاپن را امضا کردند و بدین ترتیب جنگ خاتمه یافت. هرچند که، سربازان و پرسنل نیروهای ژاپن که در نقاط دور از دسترس در جبهه های سراسر آسیا و اقیانوس آرام مشغول جنگ بودند تا پس از ماه ها و سالها به جنگ ادامه دادند، برخی از افراد حتی تا دهه ۱۹۷۰ مشغول مبارزه بودند. نقش بمب باران هسته ای ژاپن در تسلیم بی قید و شرط ژاپن و ابعاد اخلاقی این مسئله همچنان محل بحث بوده. با شروع پیمان سانفرانسیسکو در تاریخ ۲۸ آوریل ۱۹۵۲، وضعیت جنگی به طور رسمی به پایان رسید. چهار سال دیگر نیز ژاپن و اتحاد جماهیر شوروی اعلامیه مشترکی را به سال ۱۹۵۶ امضا کردند، که رسماً وضعیت این دو کشور را مشخص کرد. [ ۱]