تسلی لکهنوی

[ویکی فقه] تَسَلّی، تخلص چند شاعر پارسی زبان ایران و هند در سده های ۱۱-۱۳ق/۱۷-۱۹م است. تسلی لکهنوی یکی از شعرایی است که به تسلی تخلص یافته است.
تسلی لکهنوی، لاله تیکارام رای. پدرش گوپال رای، بخشی گری (وقایع نگار) سپاه نواب وزیرالممالک را به عهده داشت. خانوادۀ او اهل اُتاوه بود، اما خود وی حدود سال ۱۱۸۴ق/۱۷۷۰م در لکهنو زاده شد.
آزرده، محمد صدرالدین، تذکرۀ آزرده، ج۱، ص۳۰، به کوشش مختارالدین احمد، کراچی، ۱۹۷۴م.
(۱) آزرده، محمد صدرالدین، تذکرۀ آزرده، به کوشش مختارالدین احمد، کراچی، ۱۹۷۴م.(۲) مصحفی، غلام همدانی، تذکرۀ هندی، لکهنو، ۱۹۸۵م.(۳) ناصر سعادت، علی خان، تذکرۀ خوش معرکۀ زیبا، لاهور، ۱۹۷۰م.