تسفیح

لغت نامه دهخدا

تسفیح. [ ت َ] ( ع مص ) کار بیهوده کردن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از متن اللغة ) ( از اقرب الموارد ) ( از المنجد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس