تسفط. [ ت َ س َف ْ ف ُ ] ( ع مص ) اندک اندک گرفتن و بر خویشتن چیدن آب و مانند آن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || نوشیدن. ( از اقرب الموارد ) ( از متن اللغة ) ( از المنجد ). آشامیدن همه آنچه در آوند بود. ( ناظم الاطباء ): تسفطت الدنان الخمر؛ تشربتها. ( متن اللغة ).
