( تسجیة ) تسجیة. [ ت َ ی َ ] ( ع مص ) کسی را در جامه پیچیدن و جامه مرده درکشیدن. ( تاج المصادر بیهقی ). پوشانیدن مرده را به جامه و مانند آن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از متن اللغة ) ( از اقرب الموارد ) ( از المنجد ). و از این معنی است ، سج معایب اخیک ، یعنی بپوشان و پرده برافکن آنرا. ( از اقرب الموارد ) ( از المنجد ).
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] انداختن روانداز بر روی میت پس از مرگش را تسجیه می گویند. تسجیه در اصل به معنای پوشاندن است و در کلمات فقها در باب طهارت در خصوص انداختن روانداز بر میّت پس از مرگ او به کار رفته است. احکام تسجیه تسجیه میت مستحب است.
