تسجیم

لغت نامه دهخدا

تسجیم. [ ت َ ] ( ع مص ) روان کردن اشک. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ). روان کردن اشک و آب باران و جز آن. ( از متن اللغة ) ( المنجد ). و رجوع به تسجام شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس