تستریون
لغت نامه دهخدا
تستریون. [ ت ُ ت َ ری یو ] ( اِخ ) محله ای به بغداد، در جانب غربی بین دجله و باب البصره بود که در آن اهالی تستر ( شوشتر ) سکونت داشتند ولباسهای شوشتری درست می کردند. ( از معجم البلدان ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید