تساچه

لغت نامه دهخدا

تساچه. [ ت َ چ َ چ ِ ] ( اِ ) تمساح و نهنگ و دوزن و مگرمج ، که بزبان فرانسه کروکودیل و به زبان رومی کروکودیلس گویند. حیوانی است. ذوالمعاشین ، از طایفه لزارد و آنچه از این حیوان در رودخانه های بزرگ افریقا دیده می شود، از شش تا هشت متر طول دارد و کله آن دارای وضع مخصوصی است که درازایش دو مرتبه زیادتر از پهنای وی می باشد و 38 دندان در بالا و 30 عدد در پایین دارد و پنجه های آن از طرف خلف مانند پنجه اردک می باشد و دم این حیوان پهن و مخصوص به سباحت آن است و این حیوان در روی خاک به اشکال و زحمت حرکت می کند ولی در آب بسیار جسور و متهور است به انسان حمله می نمایدو گلوله هایی را که به اطراف آن می اندازند بواسطه پوستش دفع می کند و اهالی مصر در قدیم این حیوان را پرستش می کردند. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تمساح شود.

فرهنگ عمید

۱. = تمساح
۲. = نهنگ
۳. کروکودیل.

پیشنهاد کاربران

بپرس