تزیی. [ ت َ زَی ْ یی ] ( ع مص ) پوشش گرفتن و آراسته شدن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). پوشش گرفتن. ( از اقرب الموارد ) ( از المنجد ): تزیا بزی القوم ؛ ای لبس کمایلبسون. ( اقرب الموارد ). تزیا بزی الصلحا؛ لباس نیکان گرفت. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
