تزکیر

لغت نامه دهخدا

تزکیر. [ ت َ ] ( ع مص ) پر کردن چیزی را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ) ( از المنجد ). || ( مص ل ) کلان گردیدن شکم کودک و نیکو شدن حال او. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ) ( از متن اللغة ). و رجوع به تزکر در همین لغت نامه شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس