تزکزک

لغت نامه دهخدا

تزکزک. [ ت َ زَ زُ ] ( ع مص ) گرفتن ساز و سامان خود را. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). گرفتن زِکَّة خود را. ( از اقرب الموارد ). گرفتن زکه یعنی سلاح خود را. ( از المنجد ). گرفتن عده خود را. ( از متن اللغة ).

پیشنهاد کاربران

بپرس