تزویط

لغت نامه دهخدا

تزویط. [ ت َزْ ] ( ع مص ) بزرگ و کلان کردن لقمه را. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از متن اللغة ) ( از اقرب الموارد ) ( از المنجد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس