تزویج

و زوجناهم بحور عین.
( قرآن 44 و 52 / 20 ) .

2 : جفت و قرین کردن.
( زوزنی ) ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) .
چیزی را به چیزی قرین کردن.
( از المنجد ) .
فردی را قرین فرد دیگر کردن :
خطبهء تزویج پراکنده کن
دختر خود نامزد بنده کن.
نظامی.
3 : در بیت زیر، ظاهراً بمعنی بهم آمیختن، همبستر شدن :
به پاکی مریم از تزویج یوسف
به دوری عیسی از پیوند عیشا.
خاقانی.