تزویج. [ ت َ زْ ] ( ع مص ) مرد را زن دادن وزن را شوی دادن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( از زوزنی ) ( از ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی ) ( از دهار ) ( منتهی الارب ) ( از غیاث اللغات ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( متن اللغة ) ( از اقرب الموارد ) ( از المنجد ). و زوجناهم بحور عین. ( قرآن 44 و 52 / 20 ). || جفت و قرین کردن. ( زوزنی ) ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). چیزی را به چیزی قرین کردن. ( از المنجد ). فردی را قرین فرد دیگر کردن : خطبه تزویج پراکنده کن دختر خود نامزد بنده کن.
نظامی.
|| در بیت زیر، ظاهراً بمعنی بهم آمیختن ، همبستر شدن : به پاکی مریم ازتزویج یوسف به دوری عیسی از پیوند عیشا.
خاقانی.
فرهنگ فارسی
مردرازن دادن، زن راشوهردادن، همسرگرفتن ۱-( مصدر ) همسر گرفتن جفت گرفتن . ۲- ( اسم ) زنا شویی . جمع : تزویجات.
فرهنگ معین
(تَ ) [ ع . ] (مص م . ) همسر گرفتن ، جفت گرفتن .
فرهنگ عمید
زناشویی کردن، همسر گرفتن.
پیشنهاد کاربران
منبع. عکس فرهنگ ریشه واژگان فارسی دکتر علی نورایی زبان های ترکی�در چند مرحله بر�زبان فارسی�تأثیر گذاشته است. نخستین تأثیر زبان ترکی بر پارسی، در زمان حضور سربازان تُرک در ارتش�سامانیان�روی داد. پس از آن، در زمان فرمان روایی�غزنویان، �سلجوقیان�و پس از�حملهٔ مغول، تعداد بیشتری�وام واژهٔ�ترکی به زبان فارسی راه یافت؛ اما بیشترین راه یابی واژه های ترکی به زبان فارسی در زمان فرمانروایی�صفویان، که ترکمانان�قزلباش�در تأسیس آن نقش اساسی داشتند، و�قاجاریان�بر ایران بود. ... [مشاهده متن کامل]
• منابع ها. تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. اول و دوم، انتشارات ققنوس، ۱۳۷۴ • تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. سوم، انتشارات بدیهه، ۱۳۷۴ • حسن بیگ روملو، �احسن التواریخ� ( ۲ جلد ) ، به تصحیح�عبدالحسین نوایی، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۴۹. ( مصحح در پایان جلد اول شرح مفصل و سودمندی از فهرست لغات�ترکی�و�مغولی�رایج در متون فارسی از سده هفتم به بعد را نوشته است ) • فرهنگ فارسی، محمد معین، انتشارات امیر کبیر، تهران، ۱۳۷۵ • غلط ننویسیم، ابوالحسن نجفی، مرکز نشر دانشگاهی، تهران، ۱۳۸۶ • فرهنگ کوچک زبان پهلوی، دیوید نیل مکنزی، ترجمه مهشید فخرایی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ۱۳۷۹
1 : [تَ زْ] ( ع مص ) مرد را زن دادن و زن را شوی دادن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( از زوزنی ) ( از ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی ) ( از دهار ) ( منتهی الارب ) ( از غیاث اللغات ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( متن اللغه ) ( از اقرب الموارد ) ( از المنجد ) . ... [مشاهده متن کامل]
و زوجناهم بحور عین. ( قرآن 44 و 52 / 20 ) .
2 : جفت و قرین کردن. ( زوزنی ) ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) . چیزی را به چیزی قرین کردن. ( از المنجد ) . فردی را قرین فرد دیگر کردن : خطبهء تزویج پراکنده کن دختر خود نامزد بنده کن. نظامی. 3 : در بیت زیر، ظاهراً بمعنی بهم آمیختن، همبستر شدن : به پاکی مریم از تزویج یوسف به دوری عیسی از پیوند عیشا. خاقانی.