تزولا

[ویکی الکتاب] معنی تَزُولَا: که آن دو منحرف شوند - که آن دوزایل شوند-که آن دونابود شوند-که آن دواز جا کنده شوند
ریشه کلمه:
زول (۴ بار)

از بین رفتن. و انتقال از محل در قاموس گوید «الزوال:الذهاب و الاستحالة» در اقرب و قاموس گوید: فعل آن از نصر ینصر است و از علم یعلم قلیل است فقط از ابوعلی فارسی نقل شده . مراد از زوال در ایه انتقال از محل است یعنی اگر آسمانها و زمین از محل و مدار خود کنار شوند احدی جز خدا قدرت نگهداری آنها را ندارد چنانکه صدر آیه می‏گوید «اِنَّ اللّهَ یَمْسِکُ السَّمواتِ وَ الْاَرْضَ اَنْ تَزُولا». . زوال در آیه از بین رفتن و مردن است.