تزمیح

لغت نامه دهخدا

تزمیح. [ ت َ ] ( ع مص ) کشتن زماح را که مرغی است. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از متن اللغة ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به زماح شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس