تزلب. [ ت َ ل َ ] ( اِ ) دنبه برشته شده را گویند که بر روی آشهای آرد ریزند.( برهان ) ( از فرهنگ جهانگیری ) ( از فرهنگ رشیدی ) ( انجمن آرا ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). فخرالدین منوچهر در صفت لاخشه که نوعی از آش آرد است گوید : از چشمه ماهتاب کن صحن وز قرصه آفتاب نه خوان. دوغش خوش و روغنش مروق سیر اندک و تزلبش فراوان.
( فرهنگ جهانگیری ).
ظاهراً ترلب مصحف این کلمه است و رجوع به ترلب در همین لغت نامه شود.